gecenin ikisi

david, hoş çocuktu. birkaç kere john'un kendisine karşı eskisi gibi davranmadığını söyledi.
ben aldırmadım tabii. çünkü olanları ve olacakları biliyordum.
klasik baba yadigarı erkek olan john, son ana dek benim david'a yüz vermeyeceğimi düşünüyordu. ancak beraber olmaya başladığımızda ok yaydan çıktı.
ilber ortaylı'nın mırıl mırıl konuştuğu bir programı izliyordum. gece olmuştu, evde yalnızdım. birden telefonum çaldı. arayan john'dı. "ne yapıyorsun" dedi. "ilber ortaylı ile uykudan önceyi dinliyorum" dedim. david'le sevgili olmuşsun, hayırlı olsun diye patlayıverdi. sana ne olum demeden, "evet" dedim. sıkıcı bir ses tonu ve gözlerimi ortaylı'dan ayırmadan. john'ın alkollü hali konuşmasına aptalca bir yön vermeye başlamıştı ki, "kapatmam lazım, pizzacı geldi" dedim.
yeeri gelmişken izlediğim kötü amerikan dizilerinden aklımda kalmış replikleri kullanmakta ustayımdır.
bir cd koydum ve dans etmeye başladım. gecenin ikisi ve john aramaya devam ediyordu, nafile...